Fransche Opera: Butterfly (Stadsschouwburg)
Het zwakste gedeelte dezer voorstelling was het orchest, waarvan de strijkers (vooral de violoncellen) den ganschen avond beneden peil bleven. Zwak ook was de dirigent Leopold Daniëls, die weinig moeite deed om de harde, wrange accenten zijner instrumentalisten te matigen, die menig tempo vertraagd heeft en zich in het samenspel met Mlle Luart weinig volgzaam toonde. De regisseur scheen vergeten te hebben, dat het voetlicht bij 't in het tweede bedrijf verhoogde tooneel leelijke schaduwen wierp, en heeft de personen daar voor een vierde in het zwart laten rondloopen. Dat zijn ongelukkige en weinig bevorderlijke vergissingen. Overigens was de gewone rozige kleuren-vroolijkheid van de Butterfly zeer weelderig en zomersch.
Van de zangers stond Salvaneschi bovenaan: zijne groote oprechtheid en zijn vuur, dat altijd wil oplaaien, en niets liever doet, zijn heele tenorschap viert zich nergens warmer uit dan bij Puccini. Wanneer Roosen optreedt in strandpakjes om den Sharpless te spelen heeft hij enkel tegen zich zijn onvermurwbaar en kwaadaardig gelaat, dat hij zelfs tijdens het voorlezen van den brief niet tot eenige mildheid kon plooien. Maar zijn stem klonk magnifiek. Maudier als Goro verraste wederom met uitstekende vocale eigenschappen en men verbaast er zich over, dat zijn directeur hem niet beter patroneert. De Bonze van Dukers miste alle dramatische kracht en het heele tooneel waarin hij optrad leek eene overbodigheid. Jonet's Prins daarentegen was goed getroffen en weldadig van timbre. De Kate Pinkerton van Diane, de kleinste, de onsympathiekste en moeilijkste rol, was zeer dragelijk. Als alt wordt de Soezoeki van Mlle Lucia misschien maar door weinigen geëvenaard in koele en donkere klankschoonheid, als actrice weet zij in deze rol nog minder te boeien dan in andere. Men zag de Soezoeki zelden eentoniger en ook zelden slechter gecostumeerd.
Mlle Luart, de Butterfly, vond hare ontroerendste oogenblikken in het derde bedrijf. Ik heb haar dezen winter in alle rollen zien sterven, doch nimmer met zulke diepschouwende, fascineerende oogen en nimmer met een gelaat dat zoo groote en smartelijke herinnering aan geluk uitdrukte. Ook als zangeres had zij een zeer voorspoedige en in vele opzichten schitterenden avond. Het Japansche lag haar niet gunstig en zij maakte van dat Japansche ook niet veel werk, want zij zou dan begonnen zijn met veel soepeler kleedijen te kiezen. Maar wat heeft zij dezen winter al niet afgespeeld! En dan te denken, dat eene rol als Mélisande, welke zij morgen zal zingen, eigenlijk arbeid en overweging genoeg verschaft voor een heel seizoen. Mlle Luart is dus wèl bewonderenswaardig ook al was zij de ideale Butterfly niet.
Er was een vrij talrijk publiek en veel enthousiasme.
Auteursrechtelijk beschermd