Bronislav Huberman [Beethoven, Kreutzer-sonate en Lalo, Symphonie espagnole]
Huberman vond de groote zaal van het Concertgebouw stampvol voor zijne Kreutzer-sonate van Beethoven en de Symphonie espagnole van Lalo. Hij stond verloren in de ruimte. Maar heeft men de pianissimo-gedeelten der Kreutzer ooit zoo dicht-bij, ooit zoo verlokkend, zoo hypnotiseerend van melodische zachtheid gehoord als in die verloren verte? Hoorde men in het Scherzando der Symphonie espagnole de vlugge noten ooit zoo een-voor-een tinkelen tot in de verste hoeken der wijde ruimte en de cadans der lieve, streelende muziek ooit zoo onverklaarbaar, met een meesterlijke duidelijkheid en onmiddellijke bedwelming aanruischen uit de verte? De ijskoude storm rammelde de ruiten en verder was er in de doodsche stilte, die de violist suggereerde, géén gerucht, dan de zingende muziek en het overweldigend applaus.
Dat is nu een der solisten, waarvan niemand weet, waarom hij niet met Mengelberg optreedt. Van sommige andere weet niemand, waarom ze wèl met Mengelberg optreden.
Auteursrechtelijk beschermd