Margherita Bevignani [en H. van Dijk] (Concertzaal Duwaer en Naessens) [Aria's van Bellini en Rossini, liederen van Diepenbrock, Debussy, Moussorgsky en Delibes]
Het was duidelijk, dat mej. H. van Dijk, die begeleidde, van Margherita Bevignani méér zingen moet geleerd hebben dan accompagneeren, want er viel een belangrijk aantal noten naast de toetsen, om van het overige maar niet te spreken. Het was ook duidelijk, dat 't Fransch niet de moedertaal is van deze primadonna der Italiaansche Opera. Maar dat daargelaten, Bellini en Rossini waren altijd charmant van deze nachtegaal, en nu zelfs Diepenbrock, Debussy en Moussorgsky charmant waren onder de stem van dezen buitengewonen vogel, waarom zouden wij deze ster niet onze serenade brengen en haar ons mot le plus doux wijden? Ik heb van Delibes' Chanson espagnole de meest schilderachtige indrukken en bewonderde die korte Carmen-evocatie. In Diepenbrock's ‘Clair de Lune’, Debussy's ‘Acquarelle’ en Moussorgky's sublieme ‘Sérénade’ legde zij zooveel techniek, naïeve overgave en melodische streelingen, welke hier geheel nieuw zijn, dat men de virtuoze, ondanks begeleiding en uitspraak, gaarne de hulde wil brengen, waarop haar vogelen-stem recht heeft. Dat genoegen vonden wij in de kleine concertzaal van Duwaer en Naessens.
Auteursrechtelijk beschermd