[Berthe Seroen, Evert Cornelis en Marix Loevensohn] (Concertgebouw, kleine zaal) [Debussy's Ariettes oubliées, Fauré, Saint-Saëns, Franck, Moussorgsky]
Vele ariettes oubliées, om bij Verlaine te blijven, van wien den heelen avond verzen gezongen zijn, goddelijke verzen. En ik heb mevrouw Berthe Seroen nooit goddelijker gehoord. Men sidderde. Zij vond klanken, zóó ver en vaag in het onzegbare, dat men eerst sidderde of zij ze zou kunnen zeggen in het brooze fluïdum der emotie en toen sidderde, omdat zij ze gezegd had. Dat was ‘En Sourdine’ met muziek uit een middernacht van herinnering, dat was ‘Colloque sentimental’, waarvan de woorden vallen als warme avondregen en de muziek hare verliefdste wanhoop zingt, het ‘miserabile carmen’ der nachtegalen. Dat was ‘Mandoline’ met het vogelvlugge rythme en het geestige refrein, dat ik weet niet welke wonderlijke utopie oproept: alles van Debussy, mèt La flûte de Pan uit de Chanson de Bilitis, simpel en in een stemming, waarvan elke toon geëxtasieerd was. Als de ‘groene kikvorschen’ reeds zoo onuitsprekelijk klinken als hier, hoe dan ‘les beaux jours de bonheur indicible’! En ik herinner me nauwelijks den Diepenbrock (Recueillement), den Ravel (Sur l'Herbe.... ook van Verlaine) en de anderen; er was maar ééne schoonheid.
Mevrouw Berthe Seroen, Evert Cornelis en Marix Loevensohn boden ons comité voor het Servische Roode Kruis dit concert aan. De violoncellist speelde van Fauré, Saint-Saëns en de Sonate van Franck, die meestal in het viool-arrangement wordt uitgevoerd; Cornelis speelde Moussorgsky's ‘Hut van Baba-Yaga’ en The little shepperd met ‘La soirée dans Grenade’ van Debussy, Moussorgsky buitengewoon virtuoos en dramatisch (het is eene spookgeschiedenis in romantische en Russische rythmen!), Debussy met dezelfde poëzieën als men hoorde bij mevr. Seroen.
Het repertoire der ariettes oubliées is onbegrensd hier...... Zouden Berthe Seroen en Evert Cornelis niet spoedig weer zulk een concert geven? Het is mij tien andere waard.
Auteursrechtelijk beschermd