De Nederlandsche Opera: De Herbergprinses (Paleis voor Volksvlijt)
De Nederlandsche Opera voerde de ‘Herbergprinses’ op van Blockx en alles gaat toch maar best in deze beste van alle werelden. Sticht een opera en geef als tweede voorstelling een der duurste en zwaarste werken, het gaat; geef de eerste rol aan een tenor, die nog in de leerjaren is, het gaat; waag het koor, dat pas bij elkaar geroepen werd, aan eene carnaval - scène, het gaat en er wordt zelfs een stuk van gebisseerd, zoo fameus gaat het. Wat een prachtig materiaal en welk een prachtige stoutmoedigheid! Materiaal: mevr. Seroen, een Reinhilde als een klein stilleven, mooi-smartelijk van gelaat en van stem, om de versmade liefde uit te drukken; Meylink, de jonge toondichter Merlijn, die menige bladzijde Conscience reciteert over de kunst en 't bijna bezield zou doen, als hij geen last had van het gebaar en van het orchest; want hij zingt lyrisch-week in den trant van het Italiaansche voorbeeld. Gaf hij zich maar eens geheel en al, argeloos als een jong toondichter, zonder argwaan voor de maat en gemagnetiseerd, zooals Evert Cornelis het natuurlijk wenscht. Zooals ik van der Ploeg niets anders kan toewenschen dan minder bedachtzaamheid, meer overgave, meer energie van actie. Materiaal genoeg: Leenders als Bluts, die zijn dronkenschap in uitstekend evenwicht hield, uitstekend zong en declameerde; Paul Pul als de smid Rabo, een ontwakende acteur, in wiens baryton eene gouden sonoriteit schuilt; de drie zusters van Rita (Hulscher, Kooymans en Eringer), graciën van klank en vervoering, wanneer zij eene cantilene te zingen hebben als in het tweede bedrijf. Materiaal genoeg voor de toekomst, genoeg om het publiek te smeeken, ter wille van de Nederlandsche kunst, dat zij dezen kunstenaars den moed geven en het uitstel, om zich in te spelen.
Er waren echter twee fataliteiten: waarom valt deze première bijna samen met de ‘Princesse d'Auberge’ van de Fransche Opera (een toeval, dat men met geen mogelijkheid begrijpt) en waarom zong mevr. Judels-Kamphuijzen de Rita? Het is niet prettig eene zangeres te moeten zeggen, dat haar tijd om als Muze en betooverende jeugd te spelen voorbij is, maar het was te duidelijk om het te verzwijgen. Ik begrijp deze hulde aan mevr. Judels, doch had men haar geen andere rol kunnen reserveeren dan juist Rita?
Overigens alle bewondering voor de directie, ondanks deze zwakheid, en alle bewondering voor de regie. De Vlaamsche finale van het tweede bedrijf blijft de essence van Blockx muziek en van zijne ‘Herbergprinses’. En die stoet vol menschen, die populaire apotheose van schoonheidsdronken vreugde, deze muziek in vogelvlucht, die kalm en feestelijk planeert boven den goddelijken dag, dit schallende koor in het mooiste timbre en dit voortreffelijk orchest onder leiding van Evert Cornelis, een meester in het opbouwen eener instrumentale massa, dat alles bracht ons het groote enthousiasme en wij gingen aan 't bisseeren.
Deze voorstelling van de Nederlandsche Opera behoort nog bij de auspiciën en zij zijn zeer gelukkig geweest. Het is eene ramp voor onze muziek, wanneer de Nederlanders deze opera-stichters in den steek laten.
Auteursrechtelijk beschermd