D'Amstelsche zang-goddin

(1660)–F. Verloo– rechtenstatus



[pagina 252]
[Myn Engel, die de Goden] Toon: Verwaalde Koninginne. MYn Engel, die de Goden Kont quetzen op hun troon, Ed dwingt, door uw geboden, Den trotzen Venus zoon, Dat hy geen macht, Als door uw kracht, Op herten kan gebruiken. Uw schoonheit doet De heldre gloedt Van Phoebus stralen duiken.
2. Den dag ontleent 'er luister,
[pagina 253]
Argeen, uir uw gezicht: Geen nacht, hoe naar en duister, Die gy niet en verlicht; Ja, zelfs Diaan Moet onder gaan Voor u. Gy doet de starren, Slinksin 'er loop, Als over hoop Dwars door malkander warren.
3. Uw voorhooft strekt een hemel, Waar in twee zonnen staan, Die, door 'er zoet gewemel, Wanner ze opwaarts gaan, De herten zengt, En koorden brengt,
[pagina 254]
En boeyens om te binden: Waar of men zou Noch zo een vrouw, Als mijn Argenis, vinden?
4. Had Paris, Pronk der vrouwen, Op Ida, u gezien, Uw schoont' had hem weêrhouwen Om Venus aan te biên Het gulde lof, Uit Atlas Hof, Bekoorelijk van Stralen, Hy, om Argeen, Had geen Heleen Uit Grieken willen halen.

[pagina 255]
5. Uw zoet en aardig wezen, Begaaft met zulk een geest Als Zappho, nooit volprezen, In dicht-konst is geweest; Uw zoet gezang Houd in bedwang De onderaardsche scharen, Gelijk Orphé Voor dezen deê, Ten afgrond ingeveren.