D'Amstelsche zang-goddin

[p. 232]

Voorzegging of orakel.

STaak dees droevige geruchten:

Want Argenis geeft gena;

Maar, Leander, ach! te spa

Zult gy noch uw min bezuchten.
Nu schijnt uw geluk gebooren;

Maar 't is voor een kleinen tijdt:

Want Argenis maakt u blijdt,

Zy noemt u haar uitverkooren.
Nauwliks zult gy zege-pralen

Met een krans van wedermin,

Of Argenis, los van zin,

Zal u als een slaaf doen dalen.

[p. 233]

 

Heeft de eerst' afkeerigheden

 

Van Argenis u gesmart,

 

Deze die zal u op 't hart

 

Met beslagen voeten treden;

 

Maar ik spreek te vroeg van droefheit,

 

Ga geniet noch eerst de vreugt,

 

Maak u voor een wijl verheugt,

 

Wijl uw kiel noch als ter loef leit.

 

Zacht mijn Muza, zie Argenis

 

Die omhelst hem; hy geniet,

 

Als een voorbood' van 't verdriet,

 

Nu een vreugt die ongemeen is.

 

Ziet Leander nu eens pronkken

 

Met haar weder-liefds besluit:

 

Wie zag Lieber oit zijn Bruidt

 

Met een zoeter lonk belonken?

[p. 234]

 

Ach! zy doet u hier gelooven.

 

Dat ze u, als gy haar, mindt;

 

Maar gy zijt al ziender blindt:

 

Want zy zal 't u alles roven.

 

O! hoe zal u dit noch smarten,

 

Ach! Leander, ach! ik schrik,

 

Als ik elke oogenblik

 

't Onluk uw geluk zie tarten:

 

'k Hoor uw zege-zang, doormengelt

 

Met een treurig ach! ach! ach!

 

Mits een droevig wee-geklach

 

Om uw offer-dis zich strengelt,

 

Daar gy wilt een Altaar bouwen,

 

Tot belooning van uw min,

 

Voor de blonde Schuim-goddin,

 

Daar zal men uw uit vaart houwen;

[p. 235]

 

Maar dit zal uw graft vercieren,

 

Spijt uw moorderes Argeen,

 

Dat de gulde eer-tropheen

 

En de groene lauwerieren

 

Zullen uwe kruin omzweven:

 

Want gy hebt gezege-praalt,

 

Schoon gy nu zo schichtig daalt.

 

Zulk een dood veracht het levan.