Langs groene hagen

[p. 212]

Aax Guido Gezelle.

'k Weet niet of er nog wel één is
Die een tale zingt als gij,
En ik vind dat alles kleen is
Nietig, en als wanklank bij
't Zilverzuivre klingeklangen,
't Zalvendzoete zingezangen,
Van uw rijmval, van uw lied:
Neen zoo'n tweede'n is er niet.

Laat gij 't ranke riet zacht ruischen,
Zingt gij van den wilgeboom,
Van het wilde windenbuischen,
Van den landschen morgendoom;
Is 't aan Leie of is 't aan Mandel,
Dat ik in uw zangen wandel:
In welk jaartij, in welk oord,
Heerlijk, heerlijk klinkt uw woord.

[p. 213]

 

Uw Gebeden, uw Gezangen,

 

't Dubbel Rijmsnoer om en om

 

Jaarschen Tijdkrans opgehangen

 

En zoo menig Kerkhofblom;^(*)

 

't Is één geuren als van rozen,

 

't Is één streelen en één koozen,

 

Spruiten doet, gij zijt bron,

 

Stralen doet gij, Vlaamsche zon.

 

 

 

Maerlant's tale ligt bestorven

 

Op uw zangerigen mond,

 

't Zuiver Dietsch, het onbedorven

 

't Dietsch zooals dat Maerlant vond.

 

't Fransch moog' Vlaandrenland omrasteren

 

Vlaandrenland zal niet verbasteren

 

Zoo ùw ziel in Vlaandren leeft,

 

Uwe taal op d'adem zweeft.

 

 

(*) Kerkhofbloemen; Gedichten, Gezangen en Gebeden; Tijdkrans; Rijmsnoer om en om het jaar, zijn vier dicht-bundels van Guido Gezelle, de twee andere heeten Dichtoef eningen en Liederen, Eerdichten en Reliqua.

[p. 214]

 

'k Hoor uw blijde rijmen dingelen,

 

'k Hoor ze klaatren hoog en hel,

 

'k Hoor uw bonte woorden klingelen

 

Als een spranklend beiaardspel!

 

Nachtegaal der Vlaamsche streke,

 

Nachtegaal der Mandelbeke,

 

Vlaandrens duurbre, reine zoon,

 

Vlaandrens roem en Vlaandrens kroon.