Langs groene hagen

[p. 208]

Het Geluk

Ik had mijn vreugd,
Mijn heil gezocht,
Waar nooit mijn domme jeugd
Eén dag haar vinden mocht

Ik heb mijn net
Geworpen a an
Den andren kant en het
Is beter dan gegaan.

Maar altijd bromt
't Verleden nog
Mijn ooren bal; en komt
Mijn boot in 't oude zog.

[p. 209]

 

Dan flapt het zeil

 

Ontredderd rond;

 

Dan stoot op klippen steil

 

Mijn boot en raakt den grond.

 

 

 

En al wat dan

 

't Net boven haalt

 

Is slib en wier en kan

 

Maar dienen voor de vaalt

 

 

 

Aan rechterkant

 

Alleen is 't veil;

 

Te keur en voor de hand

 

Ligt vreugde daar en heil.