Langs groene hagen

[p. 185]

Allerzielen.

't Heeft in neveligen avend
Klaaglijk over dood geluid;
Donkre zwermen stormden dravend
't Galmgat van den toren uit.

Op zijn steenen reuzenhoren
Blies de Dood en toette bang;
Uit den loggen, hoogen toren
Bomde dof de doodenzang.

[p. 186]

 

Op de zwarte velden vielen,

 

Vielen loodzwaar te allen kant,

 

Vielen smeekend voor de zielen,

 

Klokkeklanken op het land.

 

 

 

't Kerkdak rijst nu, - als de roeve

 

Van een doodkist, die daar wacht,

 

Tot zij neerdaalt in de groeve,

 

In de groeve van den nacht.

 

 

 

Sterren staan als zilvren tranen

 

Op de lamfers van het zwerk;

 

Staan op nachtelijke vanen

 

Die omvlotten 't schrijn der kerk.

 

 

 

In den toren zwijgt de klokke,

 

En het graflicht van de maan

 

Blijft bewakend op de nokke

 

Van de reuzen doodkist staan.