Langs groene hagen

[p. 175]

Gelukkig zijn

Aan Henry Schepmans.
boekwaarder der antw. sted. volksbibliotheek.

Heel rustig liggen in de jonge groeze
vlak onder lommermilden wilgenboom;
de klare beek aan zijnen voet zien kroezen,
zien schuren groene ruigte langs haar zoom;

't gevlerkte bloempje van de wilde wikke
ontdekken aan de een zijde; aan de ander zij
de pinksterbloem en rond u 't kuische blikken
der madeliefjes; er de honigbij.

[p. 176]

 

Op suikren klaver aan-en-af zien schommelen,

 

haar brom-brom om-en-om u hooren hommelen

 

wijl ginds een wispeling, een zwatelruisch

 

door 't koren sliert; en ver van honk en huis

 

 

 

Van weg noch steg te weten; weeldedronken

 

van licht en lucht, van loover, zonneschijn

 

geluiden, geuren glansen, bloemenlonken:

 

hee, Schepmans, vriend, dàt is gelukkig zijn!