Langs groene hagen

[p. 170]

De Sleutelbloem.

In het album van ***

Er is een bloem die klaar en slank
Uit 't eerste zonlicht wordt geboren;
Die geeft een heldren gouden klank
Wen de aarde nog in lange voren

Voor zonnevaag naakt open ligt.
Zij gloort, wen dolle Maart de buien
Nog op het vriendlijk blauw gezicht
Van lentehemel saam doet kruien.

Haar licht glanst zacht op fulpen steel,
Hoog boven blaren van fluweel,
Wijl nog door valuw beukenhagen
De wilde Westerwinden jagen.

[p. 171]

 

Zij beurt haar krans van klokjes klein

 

Het liefst langs sompe, soppe zoomen

 

Waar zilvren waterlachjes stroomen,

 

En straalt daar blij en kuisch en rein.

 

 

 

Mevrouw, als ik dat bloempje wedervind,

 

Dan koost en streelt me zoele lentewind;

 

Dan gaat in mij iets open; - uit 't verleden

 

Waait mij iets toe en wordt een stond het heden.

 

 

 

En telkens als ik u, Mevrouw, ontmoet

 

Gaat er iets open nog in mijn gemoed.