Langs groene hagen

[p. 123]

Nanoen in huis.

Het wiegje frazelt;
Het weigje schreit;
Het wiegje bazelt
Vol levendheid.

Het deksel spartelt;
De wijle waait;
Het spreitje dartelt;
Het huifje kraait.

En moeder schommelt
En kust en sust;
Tot, ingedommeld,
Heel 't wiegje rust.

[p. 124]

 

Het wiegkleed schrompelt

 

Noch rimpelrilt;

 

Verroert, noch mompelt

 

In doodsche stilt.

 

 

 

Blij ronkt een vliegje;

 

Staag tikt de klok;

 

Zacht rond het wiegje

 

Ruischt moeders rok.