Langs groene hagen

[p. 100]

Het was een blind vergrijp.....

Het was een blind vergrijp van beiden,
Het is een misverstand geweest;
En daarom valt me nu het scheiden
Min zwaar dan ik wel had gevreesd.

Ik was een wildzang, 'k was onzinnig;
't Was of een wind van waanzin woei.
Ik wilde ons liefde trouw en innig
Voor u was 't kunstig mingestoei.

Ik wilde een band gesmeed uit staal;
Gij woudt iets broos als spinrag weven;
Een wolkje dat voorbij zou zweven:

Wij spraken niet dezelfde taal:

Gij woudt één lentedag mij geven;
En wat ik vroeg.... 't Was gansch uw leven.