Langs groene hagen

[p. 91]

Van vroeger.

[p. 93]

Van Vroeger.

Gedichten, die een toon opgeeft
Van vroeger, ik versta u niet.
Ik voel dat iets gestorven zweeft
In uw vervreemd, vergeten lied.

Als het verschoten rozeblad,
Gepletterd in een boek, zijt gij!
Ook 't blaadje vroeger geuren had,
En vormen mooi, en kleuren blij.

[p. 94]

 

Ik weet het nog, maar toch het heugt

 

Me flauw, dat ieder galm en klank.

 

Van minneleed of liefdevreugd,

 

Uit 't diepe hart viel in mijn zang.

 

 

 

_**_*

 

 

 

Ik denk niet meer aan dat Verleden

 

Eén weet het: 'k ben gelukkig nù.

 

Het Eden is voor mij het Heden;

 

Gij die dat weet: het is bij U.