Langs groene hagen

[p. 31]

Lentebode.

Ga eens in het Oosten kijken,

Daagt de zon?

Ga eens naar het beekjen strijken,

Welt de bron?

Als gij achter kant en hagen,

Er de snee

Een wit bloemeke ziet dragen,

Breng het mee.

Vindt gij in de weide knopjes

Louter goud,

't Blanke kraagjen om hun kopjes

Uitgevouwd;

[p. 32]

 

Streelt een vochtig westenwindje

 

Uwe veer,

 

Krijgt de bast een groenig tintje,

 

Keer dan weer.

 

 

 

Keer dan op uw vlugge zwingen

 

Naar mijn Ark!

 

Kom de deuren openzingen

 

Van mijn bark!

 

 

 

Want dan is de lenteweelde

 

In het land;

 

Lente die het klokje teelde

 

In den kant.