Vonnis over Yvonne

[p. 32]

26.

Ik hoorde dat een god
de mensen nodig heeft.
Waarom? Hij dringt
zich op en alles is
met hem. Ik aanvaard
bij voorbeeld niet
een gebod van
rechtvaardigheid
van hem want die
betracht ik zonder hem:
dat is eenvoudig
een zaak van genen.

Ik wil Yvonne niet van.
haar eigen weg verdringen
die ze toch niet volgt.
Ze heeft haar lot ondergaan.
Ik verzoek haar niet me
te helpen zoeken naar
wat ik gevonden heb.
Ze weet niet eens dat ik
haar ken.

Ik wil

de woorden weg, ik stoot
ze weg, want ik wil niet
dat zij me begeleiden. Maar
ze laten me niet los.
Nooit laten woorden af.