Magnetisch veld

[p. 6]

Handskelet

Verwijder je niet. Deze hand heeft geschreven
tekens van wederklanken, zij heeft gestreeld,
over een schouderrand werd zij verdreven,
zij heeft aandachtig bloem en vrucht gedeeld

en schiep de kleuren om van edelstenen.
Toen sprak zij taal als een gegolfde berg
met ruïnen van verweerde adonis en silene.
Zij werd snel aangetast in haar verhitte merg

door overdadig desemzuur van ascorbine,
toen de dode verscheen in de dichte deur.
Zij lag volmaakt ontsloten op de mandoline
van een magnetisch veld met hagedorengeur.

Zij luisterde naar het ademend zingen
der minuskule witte kevers van de dood,
terwijl zij twee harde zwarte teerlingen
met lege handen als droge pitten omsloot,

nog even voor ze neerzonk en verstarde
op een gewijde deken van vanille en safraan,
nadat zij tussen thermogene nevelflarden
de maankoude vlek vond van een traan.