Het huis ten einde

[p. 86]

Van onze haard

Geen god is niet
vernietiging, geschapen
door de mens.
Ook hij die uitzicht heeft
op onze haard. Wij zien
zijn licht op de as als
de vlam is gedoofd.

Dan zegt gij: dit huis
is avondlijk. Gij dient hem
in overgave van uw minuten
die lopen als hagedissen op
een loodrechte rotswand.

Maar gij ziet niet de wijzer
van uw zonneplaat. De tijd
is even mondeloos hier
als te Mandeley.

Maar god is almacht,
zegt een mens onverwacht.
En dan ontvangt gij hem in
dit huis. Maar gij ervaart
dat ik zijn macht ontken
als de hagedissen roerloos
blijven zitten in
de schaduw waarin gij
mijn dood herkent.