Het huis ten einde

[p. 84]

Van de automotor

De motor slaat aan: de lucht
is zwaar van zeven smaken.
De stroom springt in gensters op en
ruist van ontwortelde woorden.

Wij rijden naar een schaduw
die weerstand biedt en
komen terecht in een droom
terwijl in het land van Sjinar
Nippoer wordt gebouwd. Daarom
gebeurt heden dit wonder:
de motor slaat aan om ons naar
een meer te rijden van
voor het eerst gesmolten ijs
waarin ik word gedoopt met
de naam van mijn dood.

Maar als de motor wordt
uitgeschakeld herkennen wij in
de stilte geluiden die
veel ouder zijn dan wij.

Herken ze met erkentelijkheid als
geen enkel geluid mij nog
bereiken kan. Want eens zendt
een mens dezelfde geluiden naar
de verste nevelvlek uit.