Het huis ten einde

[p. 72]

Van Katharina

Het kind Katharina zit op
een tak van de katalpa,
haar knieën opgetrokken
tussen haar armen.
Dat is het enige bezit
waarvoor zij leven kan.

Als gij haar wenkt,
ontwaakte vrouw,
zit zij daar niet.
Wenk niet, nu zij
zo waarachtig is.

Ze mocht een schuilplaats
vinden in verleden
maar daar zocht zij niet.
Ze glimlacht naar mijn dood
die zij niet ziet.

Ze zit in de katalpa,
Katharina.
Ze komt er niet uit
want ze weet dat
ze niet geboren is.