Het huis ten einde

[p. 34]

Van de olifant in veren

Knossos wies uit een zonnevlam
Mykene uit een meteoriet.
Aldus is dit huis vervuld
van echo's met veranderde stem
en van een dageraad die niet
over de velden kwam maar
rechtstreeks uit het bos
waar een olifant in vogelveren
alleen een kind niet verrast.
We weten nauw bijtijds dat er
wezens zijn waarvan slechts
de schaduw de boomtoppen raakt.
Maar dagelijks missen we rakelings
een eeuwigheid omdat we ze slechts
in woorden vinden. Alleen de dood
mondt niet in een eeuwigheid uit.

Gij volgt me terwijl gij
nog lucht in uw longen haalt
en ik in de dood ben als
de dageraad in de lucht.