VVoudt van vvonderlicke sinne-fabulen der dieren

Regelnummers proza verbergen

[p. C6v]

VII. Van de Huys-Rat, ende Oegster. aant.

Die lecker wil altijt wellustich leven,
Wordt t’eender tijdt tot ongheval ghedreven.

Een Huys-Rat dick, en vet, met spysen overvloedich

VVel leckerlick ghevoedt, in allerley wellust,

Die evenwel noch haer en vondt niet wel gherust,

Een nieu gherecht, voor haer te soecken was sy spoedich,

Om dat te kryghen, sy met sinnen ghelijckmoedich

Vertrock uyt haer onthoudt, en soo 't Gheval tempteert

De nieuwe lucht, heeft haer haer nieuwe lust vermeert,

Toekomend' ongheval, was weynich sy verhoedich.

Nu komend' op het Strant, sach sy met blyde sinnen

Een Oegster, die om lucht te scheppen open was:

Ghy zijt het dien ick soeck, sprack sy op 't selve pas,

Niet wanend' sy soo haest haer sou bedroghen vinnen,

Maer stekende haer hooft in d'Oegster met verblyden:

Haer haestende, van vrees dit beetken t’zijn ontbloot,

Sluyt haer de Oegster toe, de dwase Rat bleef doot,

Door gheyle gulsicheyt, dit ong’luck sy moest lyden.

Alsoo ghebeurt het veel, die haer wellustich wennen,

Te leven in de weeld', vol vuyle gulsicheyt,

En wan sy moghen wel voldoen haer dertelheyt,

Van dese VVerelt sy haer de gheluckichst' kennen.

Maer al die haer ziel zijn van dit Grieckx vyer ontsteken,

En die in overvloet dees dwaesheyt volghen naer,

Dees vreesen Godt niet, door haer beesticheyt, voorwaer

Haer ziel, haer lijf, haer goedt, in ongheluck verbreken.

De gulsicheyt voorwaer veel sieckten sal causeeren,

Hier door Esau verliest sijn eerst-gheboorten wis,

Maer die met maticheyt sijn lichaem voedend’ is,

Dees lengt sijn daghen, en hy leeft in alder eeren.

[p. C7r]

 

Ach! Lusten, Ontrusten.

Athenaevs.

1DIogenes, toe-ghenaemt de Hont; die was alsulcken 2 Slock-op, gelijck de onvernoechde leckertandighe 3 Huys-Ratte. Hoewel hy, Diogenes, tot synen huyse 4 ghenoech hadde te eten, soo was hy nochtans besmet 5 met lecker-sucht, ende hadde sonderling groot 6 verlanghen na versche Krabbekens, of Garnaet. 7 Dies soo is hy na de Zee ghegaen, om aen den Oever 8 yets te vangen, ende is aldaer ontlevent ghewerden. 9 ‘Eylaes! een kleyn tonghe-lust werdt somtijts dier 10 betaelt. Waren de sommighe met het ghene te 11 vreden datse besitten, daer en souden soo veel mis-12slagen niet ghedaen werden. Ghenoeghen is een 13 grooten rijckdom, ende een treffelick wapen teghen 14 onrust’.

Al te Graech, is een Plaech.

[p. C7v]

Huys-Rat, en Oegster.

DE VVeelde heeft een Rat ghevoedt,
Die by den heert is uyt-ghebroedt;
Alwaerse keur van brocken vont,
Voor ’t snoepich lijf, en graghe mont;
Krijcht onderwijl een nieuwe lust,
En kiest de Strant, en VVater-kust;
Alwaer, te lucht, een Oegster leyt,
Voor Tonghen, schoon, en rau bereyt.
De Rat, die loert, en knabbelt wat,
Eylaes! die grijpt, die wert ghevat.
‘De gladde lust, en overdaet,
‘Verhindert goet, en meerdert quaet.
‘Breeckt soete rust, en quetst verstant,
‘Maeck sieckt’ en sucht, en plaech in ‘t Lant!
‘Houdt maet, of laet: Dit is een leer;
‘Die ruymer wil, die doet het zeer.

Nieu-sucht, en leckerny, soeckt boven overvloet,
Door vunse dweepery, het gheen dat quel-lust broet.

Die Malt, die Valt.

[p. C8r]

Och! Lusten, Ontrusten.
Het zijn stercke beenen, die weelde konnen draghen.