Ik raakte hem nauwelijks aan, alleen mijn vingertoppen trippelden over zijn benen en toen naar boven.
Hij trok me langzaam af, zoende mijn schouders, mijn armen.
‘Niet op mijn mond. Ik weet niet, dat durf ik niet.’
‘Oké, lief jongetje van me.’
En toen: ‘Mag ik van achteren in je komen? Het doet in het begin misschien een beetje pijn, maar dat moet je toch ook leren.’
Hij draaide me om, pakte van de tafel een tube. ‘Ik zal er crème op doen. Dat helpt.’
Hij lagnu op me, mijn gezicht drukte in het kussen, ik kreeg het benauwd. Hij schoof mijn billen uit elkaar en kwam binnen.
De pijn schoot door mijn lijf. Ik kreunde. ‘Doet het zeer?’ fluisterde hij. ‘Nee, nee, het gaat wel.’
Ik deed mijn ogen dicht en wachtte. De pijn minderde wat, woelde alleen diep in me. De jongen, want zo zag ik hem nu, geen man meer, geen oudere, maar meer een gelijke, de jongen beet in mijn oor, fluisterde woordjes, die ik niet verstond.
Toen hij weer naast me lag, legde hij zijn hand op mijn dijbeen.
‘Je bent lief,’ zei hij.
En: ‘Kom je terug?’
‘Ja, ja,’ zei ik. Ik voelde een heerlijke loomheid over me komen.
De jongen pakte een handdoek, veegde me schoon, zoende me toen heel licht op mijn wang.
‘Dat ik de eerste ben,’ zei hij, ‘dat vind ik fijn.’
‘Hoe heet je?’
‘Johan.’
Hij heette Gerard, vertelde hij en hij was drieëntwintig.
‘En jij?’
‘Zeventien.’
‘Zo jong nog,’ zei hij verbaasd. ‘Gek, je ziet er ook uit als zeventien, maar je maakt een volwassener indruk.’ Hij zweeg even, vervolgde toen: ‘Weet je dat ik strafbaar ben, omdat ik met een minderjarige naar bed ben geweest.’
Auteursrechtelijk beschermd