Spiegel historiael. Vijfde partie. Deel 1
(1906)–Lodewijk van Velthem– Auteursrecht onbekend
[pagina 259]
| |
Hoe onse Vrouwe haer pelgrime troeste. iiij.Onse Vrouwe, die alre ontfarmicheit
Moeder es, dit grote leit
Dat haren pelgrime es gedaen.
Heeft ontfarmt nu wel saen;
175[regelnummer]
Ende heeft haren kinde gebeden,Ga naar margenoot+
Dat hi haer wreke dese quaetheden
Over die gene, die niet geloven
Ende haer pelgrimage dus roven.
Hare gebede was gehort.
180[regelnummer]
Want onlanes ward daer na .i. discordGa naar margenoot+
Onder dese rovers. dat verstaet.
Want si worden so in haer quaet
Verstout, dat si wilden aldare
Den lantlieden nemen openbare
185[regelnummer]
Haer quec, haer coye, ende die eten.Ga naar margenoot+
Eer gingen si, wildijt weten.
Inder liede huse gereet,
Ende namen hem thare, godweet.
Nu geviel, alst soude wesen,
190[regelnummer]
Dat pelgrime quamen binnen desenGa naar margenoot+
Van Aken tonser zoeter Vrouwen,
Ende hadden geloeft daer met trouwen
Vaste geselscap over waer,
Ende deser was wel .xl. daer.
| |
[pagina 260]
| |
195[regelnummer]
Ende die beroeft hier vore ware,Ga naar margenoot+
Volgeden dese vaste nare.
Nu wilden dese .xl. den wech gaen.
Daer men hem dede ane verstaen
Dattie rovers die liede roven:
200[regelnummer]
Dit was daer hare alre beloven,Ga naar margenoot+
Ende wildense die rovers ane gripen,
Dat sise weder so selen nipen
Met haren staven, wats gesciet,
Si selen daer af hebben verdriet.
205[regelnummer]
Dus sijn die pelgrime comenGa naar margenoot+
So verre, dat si hebben vernomen
Ga naar margenoot+ Die castele van verren staen,
Daer menich qualijc was vor ontfaen;
Entie rovers waren nu ute gerede[n]
210[regelnummer]
Onder haer gebure daer beneden,Ga naar margenoot+
Ende wilden hem nemen daer haer vee.
Dit dede den lieden daer harde wee
Doe dit die pelgrime vernamen,
Gingense met ere vard te samen
215[regelnummer]
Tot enen casteel, na desen,Ga naar margenoot+
Die hem dochte de beste wesen.
Si hadden hope op onser Vrouwen
Ende riepen haer ane met goeder trouwen,
Ende baden, dat sise moest geleden.
220[regelnummer]
Een pelgrim sprac daer ter steden:Ga naar margenoot+
‘Wildi doen nu minen raet,
Wi selen breken dese overdaet.’
| |
[pagina 261]
| |
Si seiden: ‘Alle wat gi ane gaet.
Aneva wi alle, dat verstaet!’
225[regelnummer]
- ‘So laet ons vor die porte gaen.Ga naar margenoot+
Ende laet ons in roepen saen
Ende seggen, dat gevangen waren ...
Ende alse wi in sijn, na desen
So slute wi die porte vaste.
230[regelnummer]
Ende laet ons gaen daer cloppen die gasteGa naar margenoot+
Die wi daer vinden, alle doot;
Ende neme wi dan wapen tonser noot,
Ende wapen ons, ende gawi dan
Vor die porte, tote dat daer an
235[regelnummer]
Die here selve comt gereden.Ga naar margenoot+
Dan latewine in met haesticheden.
Ende slaense doet, die comen daer.’
Alle dese dinge recht over waer,
Also alse dese ginder seide,
240[regelnummer]
Gesciede daer [.] na die waerheide.Ga naar margenoot+
Si worden dus gelaten in,
Ende sloegen doet int begin
Die enapen vandien hove al,
Die daer vort hadden ongeval.
245[regelnummer]
Die pelgrime, die waren beroeft,Ga naar margenoot+
Vonden algader, dies geloeft,
Dat hem genomen was te voren.
Dus waest .i. peneward niet verloren,
No gelt, no cleder, no scoenheit:
250[regelnummer]
Het lach daer al over .i. geleit.Ga naar margenoot+
| |
[pagina 262]
| |
Sine consten daer af gedoen .i. twint:
Onse Vrouwe ende haer lieve kint
Hadden behoet, dat verstaet.
Nu daer ele dat sine anevaet.
255[regelnummer]
Dies danctense, met goeder trouwen,Ga naar margenoot+
Onsen Here ende onser Vrouwen.
|
|