CL geestlyke gezangen

(1766)–Abdias Velingius– rechtenstatus


III. Van het Eeuwig Leven. CXLVIII Lied. 1 Alle menschen moeten sterven, Alle vleesch vergaat tot niet: Al wat leeft moet eerst verderven, Eer het zich verandert ziet: Ja dit lichaam moet verteeren, Zal 't
[pagina 841]
vernieuwd te rugge keeren, Tot die groote Heerlykheid, Die den vroomen is bereid. 2 Daarom wil ik ook dit leven, Als het mynen God gelieft, Straks gewillig over- geven, Zonder dat myn Ziel dit grieft: Want in mynes Heilands wonden, Heb ik toch myn heil gevonden: Ja! in Jesus bittren dood Vind ik troost, in stervens nood.
[pagina 842]
3 Jesus is voor my gestorven, En Zyn dood is myn gewin: Hy heeft my het heil verworven; 'k Stap verheugd myn dood- perk in: 'k Vaar toch, uit dit aards gewe- mel, In den glorieryken Hemel, Daar ik d'Oppermajesteit Loven zal in eeuwigheid. 4 Daar zal zyn dat zalig leven, Daar veel duizend, met een kroon Als van hemel- licht, omgeven, God vereeren voor Zyn Troon: Daar de zuivre hemellingen, Op
[pagina 843]
onvolgbre toonen, zingen, Driewerf Heilig, Hoog gevreesd Is God Vader, Zoon en Geest! 5 Daar de Patriarchen wonen En Prophe- ten, daar de schaar Van Apost'len op hun troonen Glansryk zit te pryken, daar Van zoo veele duizend jaaren, 's Heeren volk is heengevaren, Daar het hallel 's hemels hof Eeuwig vult met 's Hoogsten lof. 6 Heerlyk Salem! hoe verheeven Is Uw
[pagina 844]
luister! met wat lust Word der Godheid eer gegeven Binnen U, in stillen rust! O die vreugde kent geen palen! Nu nu schiet die Zon haar straalen! Nu nu breekt dat daglicht aan, Dat nooit weêr zal on- dergaan. 7 O! ik zie de Heerlykheden Van dien wonder schoonen staat! Nu nu zie ik om myn' leden Golft een hagelwit gewaad! 'k Zie my voor den Troon als pronken
[pagina 845]
Met een kroon uit goud geklonken: 'k Voel een vreugde, die de maat Van 't verstand te booven gaat. 8 Hier hier wil ik eeuwig wonen! 'k Schei myn Vrienden, wel moog 't gaan U, God zal aan U beloonen, 't Geen G' aan my hier hebt gedaan: Allen, die my dierbaar waren, Wensch ik hartlyk wel te varen; Wel te sterven, goeden nacht! God zy lof! het is volbracht!

[pagina 846]
Betrachtinge der Eeuwigheid. CXLIX Lied 1 Ozondig mensch! bedenk, Gy loopt naar d'eeuwigheid: Ach! neem Uw tyd in acht, Zyt yder uur bereid. Die hart en nieren kent, Gods en des menschen Zoon, Komt, als Uw Richter, straks Op zyn geduchten troon. 2 O dolle zekerheid! Vervloekte slapens- lust! Waak op! waak op! o mensch! Uit
[pagina 847]
Uwe diepe rust: Werk tot Uw zaligheid, Met beeving in 't gemoed, Op dat G' Uw grootsten schat, Uw Eedle ziel behoed. 3 De magt der duisterniss' Word naauw- lyks hier gezien; De booze stond genaakt: Wie kan wie zal ontvliên? Ach! zie 't ver- teerend vuur Breekt reeds uit Sion aan: Wie kan toch voor den glans Van 's menschen Zoon bestaan? 4 Verduurt een stroohalm dan Dien onge-
[pagina 848]
naakbrengloed? Bestaat een zandgrond voor Een opgepersten vloed? Zal dan een stop- pel? zal Een blad, dat ras verzwind, Het buld'ren wederstaan Van zulk een wervel- wind? 5 Waak op dan! o myn Ziel! En zoek in Jesus rust, Wyl Gy zyt van dien vloed En gloed en wind bewust: Vlucht, met de tortelduif, Naar deezen Rotsteen heen: Daar leeft G', in eeuwigheid; Gerust en
[pagina 849]
wel te vreên. 6 Myn naasten! 'k roep U toe, Bereid U en besef, Wat Gy betrachten moet, Eer U de doodschicht treff'! Gy weet niets van dien stond, Dat Gy dit ondergaat: God komt, eer gy 't verwagt, Beproef dan Uwen staat.