De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden–
Auteursrechtvrij
[pagina 131]
| |
Stem: La sorte ma pigljar. Of, Het glas van mijn geneught, &c. MYn blijdschaps tijt en uyr
Is nu verstreken,
'k Sit midden in het vuyr,
Eerst opgesteken,
Wiens brant my schier het hart begint t'omringen,
So dat ick voor de vreught
Mach uyten ongeneught,
En droevigh singen.
2 Want d'alderwreetste, die
's Aerds rugh magh dragen,
Ick nu met andren sie
(Noyt swaerder plagen!)
Seer minlick hant aen hant langs 't veltje sweven,
Doch 'k hoop dat sal de tijt,
Die haestlick hene glijt,
Verand'ringh geven.
3 Dees wispeltuur'ge Maeght,
Soo schoon gheschapen,
Is 's morgens, eer het daeght,
Met wulpse knapen
By 't vee in 't lange klaver-gras gelegen,
Alwaer de karsjens root
Haers borsjens leggen bloot,
Fy schand'lick plegen!
4 Noch prijs ick Delia
In heusche seden,
't Sedigh gesicht, waer na
Sijn al u leden
Als ghy u ooghjes kleyn laet brandend' flonckren,
Soo schijnt mijn swack gesicht
Blind, schynend' sonder licht
Heel te verdonckren.
5 V kies ick voor mijn Schoon!
Laet Phillis dwalen,
Sy sal na wercken loon
Vast op haer halen,
Leeft, Phillis, in u dart'le wulpsigheden,
'k Verlaet u nu, vaert wel,
En sal met Delia wel
Mijn jeught besteden.
|
|