De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden–
Auteursrechtvrij
[pagina 130]
| |
Stemme: La Durette. 1.
WAer streckt, Laura, Goddinne,
V spoedige gangh na toe?
't Snel luchtigh treden maeckt u moe:
Vertoeft mijn Harderinne!
En set u by my neer,
Soo sal ick u geleyden weer.
2.
Wel Coridon mijn Harder!
Soo leyt mijn naer mijn Vee,
Want siet den avont-stont alree
Doet dat Sons-voerman harder
Sijn jacht tot loopen port,
Eer het al schemerend' doncker wort.
3.
Lief, kiest dees lommers-blad'ren,
Daer zijn noch Harders meer,
Die met haer Nymphjes ginder veer
Ten dans sullen vergad'ren:
Ick sie het Maentje klaer
Dringen door de wolckjens daer.
4.
Gaet ghy, mijn Laura, Engel,
En ciert u gave leen,
In 't suyvere wit soo wilt kleen,
Het gout-hayrigh gestrengel
Vlecht swadderigh om u hooft,
't Welck al 's geselschaps glants verdooft.
5.
Dan neemt dees krantz van roosen,
Als ghy u voeght ten dans
By 't soet geselschap, 't welck bykans
Verstaen sal door u bloosen
En 's oogens soet gelonck,
Dat u Coridon die schonck.
6.
Ick sal terwijl u schaepjens
Vast dryven na mijn kooy,
En maken voort my oock wat mooy,
Om vlus by d' andre knaepjens,
En weer by u te zijn,
Want u af-sijn is mijn pijn.
|
|