De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden–
Auteursrechtvrij
[pagina 116]
| |
Stemme: De Vis-mart heeft soo grooten geloop, &c.
DRijft Galathé, mijn dartele kint,
Hier u schaepjes uyt de wint,
Set u by my neder,
Laetse grasen hier
Onder 't loof des Eglentier.
2 't Is nu van daegh den heughlijcken tijt
Ons God Bascho toe-gewijt,
Die men plaght te vyeren
Door ons groene lant,
Hem met wil'ge offerhand'.
3 Ghy, Lief! sult aen den dans beneen
Dees mijn groene sy bekleen
Strickt u wackre sooltjes,
Schort op 't dun ghewaet;
't Welck u aers in 't dansen schaed'.
4 Ionge Hiacint', het onnoosele dier,
Sal ons vee wel hoeden hier,
Want de rotz is slibbrigh,
En in 't vlack om leegh
Sijn de Geytjens in de weegh.
5 Of, lief den schalken Tytirus vlus
U mocht smeken om een kus,
Voeght u by y Harder:
Want hy, Galathee,
Heeft te veel verkeert in stee.
6 Ick slecht', eenvoudige Coridon!
Noyt een Maeght bedriegen kon,
Daer op gaeft ghy gist'ren
My dat syden snoer,
Doen ick u mijn trouwe swoer.
7 Van kints been af by Ellebrus vloet
Sijn wy t'samen opgevoet,
Daer wy dan als kind'ren
Aen de vlacke strant
Sochten schulpjes in het zandt.
8 En midd'ler tijt heeft des minnens-brant
Vast genomen d'overhant,
En ons soete zieltjes
Soo ver-eenight beyd,
Dat d'een niet van d'ander scheyd.
9 Komt, treet mijn Nimph, dees heuvelen neer,
Want ick sie vast ginder veer
't Harder-gilt vergad'ren,
Bacchus met de wijn;
Laet ons niet de leste zijn.
|
|