De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden– AuteursrechtvrijStemme: Iaques, Iaques. Of, 't Labberdaentjen.
HAasjen wilt u niet versteken,
In dit schaduw-rijcke Woudt,
Let eerst
| |
[pagina 112]
| |
wie u soeck te spreken,
't Is u Reynart die ghy houd
voor u Beminde, Die ghy hier
inde werrelt aldermeest vertrouwt.
2 Geestighe Rynart, soet quantjen!
Wie heeft u de weet gedaen,
Dat ick hier van 't warme santjen
Na dit beeckjen was gegaen,
Om te verkoelen myn hett' gevoel
Hier in 't duyster onder dees blaen?
3 Duyfjen soet ick vant treck-becken
Met haer Leendert mons aen mondt,
Die ick sagh, maer zy aen 't recken
Liepen voorts, van daer terstont
Geheel verslagen, alsse sagen
My ontdecken haer Minne-vond.
4 Rynart-lief, het groot behagen
't Gheen ick door u by-sijn hebb',
Dwinght dat 'k u kus sonder vragen,
Om te voelen 't soet gerep
Van u lippen, die ontslippen
Den honigh-soete smaeck, die 't schept.
5 Gedenckt u wel hoe menigh nachjen
Wy op bleven bey te gaer?
En in 't scheyden, voor het dachjen,
Eerst aen quamen, wy daer na
Verheught dan scheyde, als ghy seyde:
Myn Rynart, die steets by u waer.
|
|