De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden– Auteursrechtvrij
[pagina 108]
| |
Stemme: Ach schoone Kerklea.
Silvia.
HEt hoede valt mijn soet,
Als ick met Coridon te velde ga:
Veel vriendschap hy my doet,
Hoewel mijn ander Knaapjens volgen na,
Die mijn bewysen eer en lof,
Maer zijn te lomp, te boers, te grof.
2 Van al die Knaepjens, geen
Mijn aengenamer is als Coridon:
So dat vvy staegh by een
Zijn, eer dat rijst de nuchter goude Zon,
En sluymerigh uyt sijn slaep ontschiet,
Hy mijn dan goede-morgen biedt.
| |
[pagina 109]
| |
3 Ons Hutjens na by een
Gelegen, recht teghen over malkaer,
So dat vvy seer gemeen
Geworden zijn, sints ons vijfde jaer,
So dat den een niet duren kan,
Maer heul en troost geniet daer van.
4 Hier neffens dese vliet
Verwachten sal ick dees getrouwen Helt,
Midts hy mijn ziel gebiet,
En heel genomen heeft in sijn gewelt,
So dat sijn zieltje en de mijn
Aen een te saem geschakelt zijn.
5 Gints komt het Pronckjen aen
Van al de Harders die daer mogen zijn.
Voort dryvende gegaen
Sijn kudden, vvant hy t'huys gevraeght na mijn
Sal hebben, soo dat mijn Moeder sey:
Silvia is al na de Wey.
| |
[pagina 110]
| |
Corid.
5 Gegroet Silvia, soet,
Word u gewenscht van uwen Harder trouw.
Silvia.
Het selfde u gemoedt
Wench ick vveerom besteed te zijn aen jouw.
Corid.
Een kusje Lief, ick bid, mijn geest,
V douw vast op mijn lipjens svveeft.
Silvia.
6 Hier by dees vvater-beeck
Ick sat, en u vertoefde met gedult.
Corid.
Ick t'huys oock na u keeck:
Mijn Engel Silvia vergeeft mijn schult.
't Geen ick aen u nu heb gedaen.
Silvia.
De scha is kleyn, daer leyt niet aen.
Corid.
7 Gedenckt mijn Engel vvel,
Hoe dat vvy dickwils beyd te samen aen 't strant
Gongen, met een opstel,
Schulpjens soecken in het vvarrem zant?
Waer vvy deur brochten mee den tijd,
In onse Ieughd geheel verblijd.
| |
[pagina 111]
| |
8 Den avond-stond genaeckt,
Dus is het tijd om t'huys te keeren vveer,
Eer 't Vee van een geraekt.
Silvia.
Ia Coridon, ons vvegh die streckt noch veer,
Eer vvy aen onse stalle zijn,
Tot baet hebben vvy de Mane-schijn.
Corid.
9 Ons vvooninge vvy nad'ren seer,
Dies ick mijn Silvia vvensch goede nacht.
Silvia.
Genacht vvensch ick u vveer,
Gesont en vvel te slapen soet en sacht,
Tot morgen als de sonne rijst,
Die met sijn stralen 't aertrijck spijst.
|
|