De Amsterdamsche Pegasus

Liedeken,

Stemme: Ick die altijt in brande moet leven, &c.

WAt, weelde Iuffrouw! kost u gebeuren
Dat ghy u selven houden woud in stilt?
Daer ghy u leven nu met treuren
Verslyten moet: dan 't schijnt ghy sijt te wilt,
En wilt by Ionghmans graegh verkeeren,
En valt van d'een weer op den aer,
Trotst de best, soo wel oock wat verteeren,
't Sy in wat plaets ghy komt, dan hier of daer.

2   Wat hebt ghy nu, seght doch, gewonnen
Nu ghy op u geladen hebt een haet?
Van u oude Vader, en Moeder die konnen
U geholpen hebben tot een goede staet:
Waer ghy nu sijt heel af versteken,
En hebt verloren beyd' haer gunst,
En van u zijn heel afgeweken,
Door dien ghy u geneert met ander kunst.

3   In 't eerst was ick u ziels behagen,
Gelijck ghy dickwils selven tot mijn sey,
Want ghy by mijn meest alle dagen
Doen quam dickmaels: hoe droef, laes! was 't geschey?
Wanneer als ghy weer t'huys moest keeren;
Ick droevigh sat dan sonder lust:
Want al mijn vreught ende begeeren
Ghy dan verandren deed 't in groot onrust.

[p. 103]

 

4   Want ick veel vriendschap heb genoten

 

Van u, als ghy noch waert in uwe fleur,

 

Waer dat u verderf is uyt gesproten:

 

Door my, ghy seght, want ick u goet meest deur

 

Gebrocht hebt, 't geen niet al is ghelogen,

 

Hoe wel ghy nochtans het liegen wel kan,

 

Ick seg; ghy hebt mijn meer bedrogen

 

Ghy Weeuwtjen, met uwe getrouwde man:

 

 

 

5   Nu dan, ick latet hier by steken,

 

Tot dat ick hoor dat ghy mijn weerom moeyt,

 

'k En weet wat u toch mach ontbreken

 

Dat ghy mijn teughjens elck aldus verfoeyt,

 

Ende veracht met groote schande,

 

Daer ick u heb geen leet gedaen:

 

Maer ick schud het of tegen mijn tanden,

 

Want niemant mijn voor sulcks en sal sien aen.