De Amsterdamsche Pegasus

[p. 85]

Liedt,

Stemme: Iaques, Iaques.

LAetst in 't kriecken vande daghen
Teegh ick met een soete lust,
Met mijn Harderin uyt jaghen,
De liefde brack doe onse rust:
Iager, Iager, seyd' sy, lieve Iager,
Weest doch met dit Wild' gesust.

2   Langhs de klare waterstroomen
Weyden wy doe hant aen hant,
Soetjens by de wil'ge boomen,
Aende luwe waterkant,
Iager, Iager, wat is 't soet te Iagen
In het heuvligh duyne-sant.

3   Des dauws silv're drup'len dropen
Nevens 's Iagers soet ghevry,
Voorst soo scheen den Hemel open,
Ick dochte, dit lijckt wel spoockery,
Iager, Iager, riep ick, lieve Jager,
Door schrick schuyl ick dichter by.

4   Hoe wy meerder ons vervaerden
Over 't onverwacht ghesicht,
Hoe de Goden meer op aerden
Schenen neer te dalen licht:
Iager, Iager, riep ick, lieve Iager,
Wachtje voor het Guytjes schicht.

5   Niet had ick dees gulle woorden
Haest ghe-endight, of de troon
Stont in 't sien, soo stijf met koorden,
't Was fijn gout, o 't was te schoon!
Iager, Iager, soet lieve Iagher,
Dees eer ben ick ongewoon.

6   Sus, riep d'Iager, wilt wat stillen,
En besadight jou gemoet,
Wat sel dit beduyen willen?
Iupijn toont hem als verwoet:
Iager, Iager, och mijn lieve Iager,
Och! hoe koockt mijn warme bloet.

7   Dit voor ons in als verschenen,
Wy ons doe verstouten wat
Daer te treden, maer verdwenen
Is dees kostelijcke Schat:
Iager, Iager, wel mijn lieve Iager,
Wat voor toovery is dat?

8   Siet de Iager nam sijn honden
Met veel kromme-sprongen weyts,
Heeftse t'samen vast gebonden,
Wacker aen sijn styve leyts:
Iager, Iager, sacht, mijn lieve Iager,
Ghy doet veel te veel bescheyts.

9   Nae dit langh en jachtigh draven
Hebben wy ten lesten, siet,
Ghekomen in behouwe haven,
Vertelde wat ons waer geschiet:
Iager, Iager, sprack ick, lieve Iager,
Wat is 't oock een soet verdriet!

10   Of u Prins dees tooveryen
Oock ontmoeten in dit dal,
Wilt van 't spreecken u doch myen,
Anders heeft het slot, noch val:
Iager, Iager, seyd ick, lieve Iager,
'k Ben 't die by u rusten sal.

[p. 86]

Siet eens dit Meysjen soet, op 't Schouwtjen staet te trachten,

Te vvinnen kleyne vvinst, tot hulp' des vreemde Man:
Soo is het met de Min, men moet den tijt verwachten,
Den Meyt van lieverlee, doen goet genoeghen an.