De Amsterdamsche Pegasus

[p. 83]

Amoureus-Liedt,

Stem: Si tanto gratiosa.

ROem-waerdighe Iuffrouwe,
Die, laes! mijn ziel inwendigh houd bevangen,

Voor d'eenighst' ick u houwe,

By u te zijn heeft 't harte groot verlangen:

V Slaef, u Knecht,

blijf ick oprecht,

Van al mijn leyde leven,

Soete vriendinne,

Ick u niet uyt de sinne

Kan begeven.

2   Wat is 't my wel een vreughde,
Als ick ghedenck, de soete lieve woorden,

V goddelijcke deughden,

V blonde glans meer jonsten toe-behoorden

Dan ick bewees,

Door dien dat rees

Seer sware Phantasyen

Goddin gepresen,

Nae droefheyt, so wy lesen,

Comt verblyen.

[p. 84]

 

3   Ay laetse labbigh praten,

 

Laet haer lust, ten vollen eens uyt-boeten,

 

Sy mogen u nu haten,

 

Maer in het lest u 't eynde sal versoeten,

 

Indien dat ghy

 

Mijn vryery

 

In 't minste wilt erbarmen:

 

Want ick hoop heden,

 

Dat ghy mijn trouw-heyts beden

 

Sult om-armen.

 

 

 

4   't Waer (lacy!) wel te wenschen

 

Dat u ziel waer gelijck het mijn in 't branden,

 

O over-koude menschen!

 

Die geen gevoel van minnelijcke banden

 

Draeght in u borst,

 

Waer na dat dorst

 

Een Minnent-harte vyerigh:

 

Ach over-schoone!

 

'k Verhope u te loone

 

Goedertierigh.

 

 

 

5   Als Liefs elkander lieven

 

Door ware min, niet met beveynsde treken,

 

Wat sijnder Minne-brieven,

 

Vaeck menighmael aen u, o Lief gebleken:

 

En 't gheen daer in

 

Stond', was de sin

 

't Oprecht gemoet waerachtigh:

 

Daerom, Vooghdesse,

 

Sijt dees mijn droeve lesse

 

Doch indachtigh.

 

 

 

6   O Son!, o Licht! o waerde

 

Hemelsche pronck! wegh wereltlijcke dingen,

 

Geluckigh die u baerde,

 

Noch meer gelucks heeft hy sonderlingen,

 

Die u ten deel,

 

Na Gods beveel,

 

Door d'Echte mach gewerden,

 

Want liefs ver-eenen,

 

Sal na mijn rechte meenen

 

Hier volherden.