De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden–
Auteursrechtvrij
[pagina 79]
| |
Stemme: Venus Goddinne.WReed sijn de banden,
Wreedt is de pees, die barst van d'harde boogh,
Wreedt zijn de handen,
Wreed is de Maeght, waer in ick vaeck be-oogh
Een vlam, welck nam
Haest wegh mijn vryigheydt:
Ey, wat last en pijn my wert bereyt,
Sal ick my dan van haer wreken?
Neen, bedenckt u Minnaer, houd,
Siet ghy niet dat ghy doch boud
Maer op schijn-minnens treken?
2 Ach! 't is wel wonder
Dat valsch bedrogh kan schuylen inde geen,
Die als een donder
En blixem snel, door-vlieght mijn macke leen:
O Maeght, ghy saeght
Mijn min vroom en op-recht,
Die so menigh kransjen heeft gevlecht:
Dat waer al om 't hooft te cieren,
Doch de aengheboden dienst
Loont te starf op 't onverdienst,
Dat door vreemde Mins manieren?
3 Wat ist gevoelen?
Ben ick van macht, (eylaes!) niet uws gelijck?
Wat wilt ghy doelen
Op 's werelts goet? ick ben van leden rijck:
Daer hy, dien ghy
Als my, veel liever mint,
Al u steunsel is maer lichte windt:
Doch de tyden 't alles leeren,
G' houd een Minnaer op den tuyl,
Kiest een broetse geck en uyl,
Dit om yder te braveren.
4 Vaert voort, o vrouwe!
Het blinde Wicht dat woelt in uwe ziel,
Is dit u trouwe?
Is dit u woort? dat my so wel geviel?
O schoon, wat loon
Gheniet ick voor mijn doot?
Doch ghy selver lijd' noch meerder noot,
Leeft in vreught met d' oude gryser:
Maer te met u eensjens voeght,
Hoe ghy aen sijn min genoeght,
Die u hier valt een af-wyser.
5 Soo sal mijn leven,
Soo sal mijn ziel ontlast sijn van 't beswaer,
So sal noch sweven
Mijn bleecke schim voor u met strengh gebaer,
Oock sal, 't geschal
Van u schijn-deughden veel,
Hem verspreyden haest door 's werelts deel,
Ha verwoede Tigerinne!
Die u dienaer was en vrient,
Heb ick dit wel oyt verdient?
Is dit voor mijn trouwe Minne?
|
|