De Amsterdamsche Pegasus

Minnaers Klaegh-Liedt,

Stemme: Onder de Linde groen, &c.

CUpido, blinde God, waerom ontroert ghy 't hart
Met u scherp-gevlymde pijl?
Die soo treffend' is ter ijl
Dat het baert leyde smart?
V boogjen gau en snel, ontlaet hem van sijn last
Dat de Goden selver, siet,
Vlieden voor u strengh gebiet
Als moed'loos en vermast:
Schelmtje, diefjen, snoert u pees,
Tot ick 't minne-briefjen lees,
Soo 't my dan behaeght,
Vliet dan nae de Maeght,
Doet ontsteecken 't vyer
Op een vreemt manier
Aen die my deerlijck plaeght.

[p. 78]

 

2   So ick in t lesen merck, maer een vermomde schijn

 

Sullen al de letters swart

 

Branden op de kolen hart

 

Indien ick dit bevijn:

 

Want haer verweend' gelaet bekolde dick mijn geest

 

'k Liep onwetend' heen en weer,

 

Woedende dan op en neer,

 

Als een kranck-sinnich beest:

 

Boefjen magh 't van u gemoet

 

Datje d'overlast my doet?

 

Ick, u dienaer trouw,

 

Moet om dese Vrouw

 

Swieren als ontsindt,

 

Dwalen als een kindt

 

Met onghemeene rouw.

 

 

 

3   Gunt my de krachten eens o Cyrce! dat ick 't Wicht

 

Mach met spoock en toovery

 

Brengen eens in angst en ly,

 

En rooven soo sijn schicht:

 

Doch niet mijn vlercken hout te wanckel als Icaer,

 

'k Sal my myden voor de son,

 

Soo ick my eens wreecken kon:

 

Ick boud' u een Altaer,

 

Datmen segghen sou, dat ick

 

Was Cupidoos grootste schrick,

 

'k Sie door 't smeecken veel

 

Ick gheen rust en teel,

 

Maer heur groote kracht

 

Hy in 't minste acht,

 

Hy tuylt met mijn ghequeel.

 

 

 

4   Wel ben ick dan vergeckt? Ick vrees hem niet een mijt,

 

Komt ghy Gode plager, komt,

 

Op u wetentheyd vry bromt,

 

Men weet wie dat ghy sijt,

 

V moeder maeckten niet, noch had geen meerder pijn

 

Om Adonis (o te wreet!

 

Doe hem 't wilde swijn verbeet)

 

Ten gh'lijckt niet by de mijn.

 

Immers was 't u loos opset

 

Dat ghy uwe moer in 't net

 

Brocht, in Mins ghenot:

 

O ghy kleyne Rot!

 

Hoe snel datmen schuwt,

 

Ons pijn meer vernuwt,

 

Ghy gaet jou ouwe tret.

 

 

 

5   Wat sal ick doen (eylaes!) 't versoeck can baten niet,

 

Cyrces konst en Venus macht

 

Hebben beyde geene kracht:

 

Dus teelt de min verdriet,

 

Moet ick dan onder 't jock, nu lyden tegenspoet?

 

Ick en heb dit noyt verdient,

 

'k Meen ick was zijn beste vrient,

 

Doch 't breeckt my op als roet:

 

Komt voorts Bengel, u wat haest,

 

Neemt u pijl, en woelt, jae raest

 

In mijn teere borst,

 

Daer u ziel nae dorst:

 

Blaeckert daer mijn ziel

 

Al met groot verniel,

 

Want gh' hier u selfs me aest.