De Amsterdamsche Pegasus

Amoureus Lied,

Stemme: Brande Mauritius. Ofte: Ghy Vryers jongh van Iaren, &c.

EN weet niet wat mijn sinnen

So een-rinstigh beminnen,

Want ick loop en draef

[p. 75]

 

 

als dol vergeckt,

 

Door wegen en door straten,

 

En soeck tot mijnder baten,

 

Een die ziel en hart na haer eens treckt,

 

Soo sal 't verdriet, dat ick moet lyden,

 

Endighen seer haest, en 't fel bestryden,

 

Draven, jaghen, droef, sal ick dan myden,

 

Aers mijn leven, moet ick sweven in ellendt.

 

 

 

2   Meen ick door vele lusten

 

Mijn ter neer te rusten,

 

Altijt is 't ghedacht breyn'loos ontroert,

 

Dan met phantasyen,

 

Dan met fel bestryen,

 

Endelingh de Min mijn eenichsins beboert,

 

Streck ick mijn uyt, so komt verheeren

 

My het kleyne Wicht, om pijns vermeeren,

 

't Is schrick en vrees, waer ick gae keeren,

 

Want de Goden, selver vloden, voor sijn schicht.

 

 

 

3   Maer so ick krijch den Bengel:

 

Ick sal hem met ghestrengel

 

Beteug'len sijn macht, met koorden stijf geboeyt,

 

'k Meen hy sal hem wachten

 

Voor Mins groote krachten,

 

't Schijnt hy maer 't voorneem begeckt, verfoeyt,

 

O arghe Guyt! u lieve voedster

 

Is een dieneres en trou behoedster,

 

Vande Liefd' en Min een ware toetster,

 

Maer, eylacy! 'k roep om gracy, sy niet hoort.

 

 

 

4   Neemt sy dan in genuchten

 

Mijn al te deerlijck-suchten?

 

Och! soo moet ick lyden een swaer ellent,

 

Al mijn lust en leven,

 

Sal my dan begeven,

 

Siet mijn zieltjen wort aem-tochtich afgement:

 

O min! hoe wreet sijn doch u plagen,

 

Ghy die mijn borst in 't binnenst komt knaghen,

 

Wie sou ick doch in 't minst yets klaghen?

 

Dan die 't Minnen kan verwinnen met haer kracht.

 

 

 

5   Ick sal vrou Venus dienen,

 

Wil sy mijn maer verlienen

 

Dat ick mach genieten dat schoone Beelt,

 

Ick sal haer kransjens vlechten,

 

Een outaer op doen rechten

 

Tot een offer, 't geen ick langh om heb gequeelt:

 

Weest doch gestilt, ick sal 't volbrengen,

 

Maer laet dese straf doch niet verlengen,

 

Ghy sult 't beloofde stracx gehengen,

 

Dan sal 't harte, van veel smarte, sijn bevrijt.