De Amsterdamsche Pegasus

[p. 71]

Droom-Liedt eens Minnaers,

Stemme: Het daghet uyt den Oosten.

IN 't diepste van myn dromen,
Soo dochtme dat ick sach
Een Lecker tot my komen,
Doch maeckten gheen gewach,
Het stelde nae mijn wese

Strackx sijn pesen.

2   Mijn koetsje vloogh hy over,
Hy waende dat ick sliep,
Och! docht ick, guytsche rover,
Hoe wel ick 't niet en riep,
Hy swierde gins en weder

Op en neder.

3   Hy gingh in 't achter-hoeckjen
By 't groen gardyntjen staen,
Hy kreech soo menigh vloeckjen,
Doch t'zieltjen was belaen:
'k Swoer by sijn moeders banden

Dat mijn handen

4   Hem mochten eens vermannen,
Ick sou dat kleyne Wicht
Sijn boochjen haest ontspannen,
En breecken sijnen schicht,
Dat hy om pijns vernuwen

My sou schuwen.

5   Sijn vleugeltjens die bloncken,
Vergult op vreemde aert,
Het worde soo broo-droncken,
't Heeft veel onrust gebaert,
Dat ick eerst nae het swetsen

Voelden 't quetsen.

6   De borst waer my inwendigh
Niet anders als een gloet,
Doe schaterend' 't behendigh,
Vloogh wegh, en riep: o bloet!
Wilt ghy mijn noch wat tarten?

Voelt u smarten.

7   De Vaeck verliet mijn Ooghen,
Mijn kamer ick besocht,
Ick vond my recht bedroghen,
Maer niet in 't gheen gewrocht
Was, in mijn borst gedreven

En gegeven.

[p. 72]

 

8   'k En docht noyt om het minnen,

 

'k En dacht aen geen verdriet,

 

'k En kon het niet versinnen

 

Waerom dit was geschiet?

 

Doch 't ooghje gluurlijck ooghde,

 

Vaerdigh pooghde

 

 

 

9   Te lieven een Iuffrouwe,

 

Nae 't schynen een Goddin,

 

Ick kreegh voor druck en rouwe

 

Een Meysjen nae mijn sin,

 

Die ick sal eeuwich dienen,

 

't Hart verlienen.

 

 

 

10   Cupido, niet ghedencken

 

Wilt mijn schempich verwijt,

 

'k Sal u offrande schencken

 

Heel kostlijck; als de tijt

 

My geeft eenich beheering

 

In regeering.