De Amsterdamsche Pegasus

[p. 69]

Amoureus-Liedt,

Stemme: Balletti d'Alckmaer, Of, Amaril, die door u soet gelaet, &c.

SEght, mijn Lief, mijn Laura, mijn Bruydt, mijn uytverkoren Engel,
Waerom dat ghy sucht met droeffelijck getreur?
Daer ghy siet, bemerckt (helacy!) wel het vriendelijck gehengel,
Dat ick 's avonts doe voor u gesloten deur,

En ghy let doch niet,

op u Tyter, siet,

Weynigh Min ghy met weer-minne biet.

2   Ghy hebt noyt bevonden eenighsins beveynsd' en snoode reden,
Als veel Minnaers doen in 't vryen van haer Lief:
Isser wel een Lievert in u hart, die u meer heeft gebeden?
En het binnenst' kent, door 't schryven van een brief,

Wat woud' ghy noch meer?

'k Sagh nae deught en eer,

En het selfd' versocht ghy met begeer.

[p. 70]

 

3   Is u ziel verhart als yser, stael, dat nimmer schijnt te breken?

 

Soo is al de gangh verloren 't geen ick draef,

 

Ghy komt my met u vergifte tongh so onbevoelijkc steken,

 

Ick, die volghden steets 't gebodt van u, als Slaef:

 

O te wreede Vrouw!

 

Gedenckt aen u Trouw

 

Die ghy swoert, die ick u valsch'lijck houw.

 

 

 

4   Zijt hiermee vernoeght, laet u begeer ten vollen eens versaden,

 

't Zy ick leef of sterf, de wroegingh 't harte quelt,

 

Want ick moet my teghens danck en wil in natte tranen baden,

 

Dat weerliefd' verhuyst, daer sy vast waer gestelt:

 

Ghy verwerpt mijn reen,

 

Dies u Iae wert Neen,

 

't Vry beklaeght, eylacy! met geween.

 

 

 

5   Tyter moet noyt aessem in sijn borst ontfangen vanden Hemel,

 

So hy niet volhart in waer' oprechte Min,

 

Maer u ziel sal knaghen met veel pijn, en innerlijck gewemel,

 

Tot dat ghy af-keert van dees verwarde sin:

 

Want ghy na mijn doot

 

Sult beklaghen groot

 

Het verlies, 't geen ghy door Min genoot.