De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden–
Auteursrechtvrij
[pagina 33]
| |
Stemme: Les Grand's Palleys admirables. EEnigh in dees duyster Wouden
Wil ick straf
Mijn jeughd' en tijd gaen verouden,
Tot in 't graf.
2 Achter dese hooghe Berghen,
Onbekent,
Wil ick, als een ballinck, terghen
't Levens end.
3 En ghy Boom, en woud-Goddinnen,
Oock Napaeaen,
Wilt dit treuren klaegh'lijck singhen,
En verbreen.
4 Weent met my ghy Boss', en boomen
Droevigh al,
Beeckjens, vlietjens, en ghy stroomen,
't Ongeval
5 Dat ick nu met heete traenen
Droef beschrey:
En gheboren is uyt waenen
Van ons bey.
6 Nu wel aen! ghy wreede Schoone,
Naer u wil;
Sal ick in een kluys gaen woonen
Eeuwigh stil;
7 Daer gheen sterff'lijck mensch sal weten
Van myn staet.
Daer so wil ick zijn vergeten
Voor myn quaet.
| |
[pagina 34]
| |
De zee-man is verblijd,vvanneer hy raeckt van land,
Noch bly'er, als hy hem siet in behouwen hand:
Mijn Baeck, dat is mijn Hoop, mijn reys dat is mijn Minne,
De zee mijn licht-verley, om u mijn Nymph' te vvinnen.
|
|