De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden–
Auteursrechtvrij
[pagina 32]
| |
Stemme: A lieta vita Amor c'invita.
DIt aertsche leven
Dat word gedreven,
Door de doot weer tot een eynd'.
Geen menschen dinghen
Hier sonderlinghen
Yets vast mach bouwen,
Het moet verouwen,
Ja veel eerder dan het schijnt.
2 Daerom myn Iaeren
En wil ick spaeren,
Onderwyl sy jeuchdigh syn:
Ick weet myn daeghen
Die 'k heb ghedraeghen:
Maer gheen die kommen,
Hoe groot van somme,
Dat te weten is my pijn.
3 Dus wilt my schuwen,
Ick sal u gruwen,
O droefheyt! ghy slyte vleesch,
Wech bracke suchten:
Wilt van my vluchten:
Wech staetigh wesen
Ick wil u vreesen
Ofmen my de duyvel wees.
4 Komt soete kusjens!
Kom soete lusjens!
Kom myn Nimphje, kom myn min!
Kom laet ons soenen,
En eensjens boenen,
Ach! uwe tantjens
En uwe handjens
Dat eens vreughdigh na myn sin.
5 Wilt u niet stooren,
Noch haer klap hooren,
Die u praeten vande tucht,
't Sijn visevaesen,
Ouw-wijfjes raesen,
Die Maeghdom roemen:
Verwelckte bloemen
Sy haer kiesen voor de vrucht.
|
|