De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden–
Auteursrechtvrij
[pagina 9]
| |
Stemme: Een Ridder en een Meysken jonck, &c.DE Liefd' is onverwinnelijck,
In vechten, strijden of in kampen.
Daer by is hy een-sinnelijck
En soeckt hem stadelijck te klampen
2 Waer Overvloet, en Rijckdom is.
Dan noch soo vlieght hy oock te woonen,
In 't suycker vande ooghjens wis.
En op de schoone purp're koonen
3 Vande frissche Maeghdekens, ach!
Som-wijlen in het schuym der baren
Hanghd hy, en swemt op zijn bejach,
En maeckt hem over al bevaren.
4 Het Boeren-hut met riet gedeckt,
Hoe kleyn, en sal hy niet versmaden:
Of Harder die zijn Liefjen weckt,
Het leefter al op sijn ghenade.
5 Noyt God, of Mensch, of wie hy was,
En kan sijn groote kracht ontvluchten,
En wie hy raeckt die moet oock ras,
Verwoet, en sinneloosich suchten.
6 Al waer hy schoon, te voren vroom,
Hy wort dan valsch, en ongerechtigh,
Het schynt ons als een wonder droom,
Dat die goed-aerigh was, wort nechtigh.
7 En tusschen vrienden zaeyt hy haet:
Want hy en kent, noch recht, noch wetten,
Als die hy inde ooghjens gaet
Van een heel aerdigh Meysjen setten.
|
|