25 minneliederen

[p. 22]

III
We mich scade ane miner vrouwen

Wé mich scade ane miner vrouwen,¹⁺
deme wunsche ich des dorres rises²
da die dive ane nemen ende.³
wé miin scone ane here mit trouwen,⁴
deme wunsche ich des paradises⁵
ende valde heme mine hende.⁶
vrage ieman wé sie si,⁷
dé kenne sie da bi:⁸
het is die wale gedane.⁹

Genade, vrouwe, mich.¹⁰⁺
der sonnen an ich dich,¹¹
so schine mich der mane.¹²
Wie miin noot gevoeger ware,¹³
so gewonne ich lief na leide¹⁴
ende blitscap manechfalde,¹⁵⁺
want ich weit vele lieve mare:¹⁶

1 Wie mij zwart maakt bij mijn Vereerde

+ 58,11

2 Die gun ik een dorre tak

3 Waaraan dieven worden opgeknoopt en sterven

4 Wie daarentegen haar respektvol behandelt

5 Die wens ik toe een paradijselijk verblijf (in het hiernamaals)

6 Hem breng ik hulde (als een leenman zijn leenheer)

7 Informeert iemand naar haar naam

8 Die geef ik dit herkenningsteken:

9 Zij is de fijn- en fraai-gevormde

10 Wees mij goedgunstig gezind, Vrouwe

+ 58,20

11 Ik gun U het zonlicht

12 Zelf ben ik tevreden met de maneschijn (afhankelijk van de zon). Vgl. lied XVIII

13 Als mijn bekommernis op een of andere wijze kon verlicht worden

14 Dan zou de liefde na het leed mijn deel worden

15 En veelsoortige vreugde mij vervullen

+ 58,25

16 Immers heerlijk is het nieuwe jaargetij

[p. 23]

 

bloemen springen ane der heiden,¹⁷

 

vogele singen in den walde.¹⁸

 

da wilen lach der sné¹⁹

20

da steit nu groene clé,²⁰⁺

 

bedouwet ane den morgen.²¹

 

wé wele dé vrouwe sich.²²

 

nieman ne node's mich.²³

 

ich bin onledech sorgen.²⁴

17 Op het veld ontluiken bloemen

18 Vogels kwelen in het bos

19 Waar een tijd geleden een sneeuwtapijt lag

20 Daar staat thans groene klaver

+ 58,30

21 Waaraan 's ochtends dauwdruppels parelen

22 Wie er lust toe voelt, weze blij van hart

23 Niemand nodigt mij uit (ten dans?)

24 Ik verkeer in een toestand van pijnlijke onzekerheid (J. Verdam Mnl. Wdb VII, 1587-1590.)