Nº 94. – Besluit.
De vader Ozaroff deed zijnen zoon en neef geene verwijtingen voor het grievend verdriet, dat zij hem hadden aangedaan. Zij hadden, naar zijne gedachten, door een lang lijden, de schuld van ongehoorzaamheid genoegzaam uitgewischt. De goede God had hen gekastijd, zij hadden die bestraffing met gelatenheid ondergaan, en waren daardoor wijzer en beter geworden.
Alexis stelde alles in het werk, om zich geheel met zijnen vader te verzoenen. Hij kwam in alles zoo veel mogelijk zijne wenschen voor, legde zich met de borst op den koophandel toe, en werd alzoo zijne vreugde en troost. Iwan scheen, door de ondergane rampen en veelvuldige gevaren, nog meer stoutmoedig en ondernemend geworden te zijn. Hij nam dienst op een Russisch koopvaardijschip, bezocht onderscheidene deelen der aarde, en bragt het door braafheid en een deugdzaam gedrag zoo ver, dat hij, na eenige jaren, den rang van kapitein op dat schip bekwam.
Wat den stuurman betreft, deze was door zijn menigvuldige werkzaamheden, die hij in zijn leven gedaan had, een door de groote ongemakken aan het zeeleven verbonden, zoodanig uitgeput, dat hij niet meer in staat was om op zee te dienen. Hij leefde echter nog vele jaren, was altijd in de naauwste vriendschap met Alexis verbonden, en werd steeds met weldaden door den ouden Ozaroff overladen.