Alexis en Iwan, of de overwintering op Spitsbergen

Nº 86. – Liefdadige beschikkingen.

Gedurende dit verhaal waren de reizigers bij de woning der drie vrienden aangekomen. De kapitein stond verbaasd op het beschouwen van al de schikkingen, welke zij hadden weten daar te stellen, om zich voor de koude te beschutten, en zich gemak en aangenaamheid te bezorgen. Ook bewonderde hij de wijze van inrigting der Natuur, die ook in deze barre streken verscheiden hulpmiddelen aanbiedt, welke er de overwintering voor menschen mogelijk maken.

Al de voorraad werd vervolgens onderzocht, en men koos uit, wat men medenemen of aldaar laten zoude. Men liet eene aanmerkelijke hoeveelheid van levensmiddelen, die aan geen bederf onderhevig waren, behoorlijk verzorgd, in de woonplaats achter, opdat, wanneer andere zeelieden het ongeluk hadden, hun verblijf op dit eiland te moeten houden, zij de middelen zouden vinden

[p. 126]

om van te bestaan. De stuurman werd vervolgens verzocht eene beschrijving van de grot te maken, met de noodige inlichtingen, om zich op de beste wijze voedsel te verschaffen, en zich tegen de koude te beschutten.

Deze geschriften werden in eene goed toegemaakte blikken doos gedaan, en in de woning op de tafel geplaatst, opdat, zoo er ooit menschen mogten komen, zij die gemakkelijk zouden kunnen vinden.

Vervolgens bragt men alle goederen in de sloep, welke de drie vrienden wilde medenemen; onder anderen ook de kleederen, die zij van beeren- en vossenvellen vervaardigd hadden, en welke zij, als een aandenken van hun verblijf op het eiland, wilden bewaren. Bovenal namen zij de rendieren mede, waarvan zij zoo veel nut en genoegen gehad hadden, en die zoo tam en gehecht aan hunne meesters geworden waren, als gewone huisdieren.