Zinne-beelden, oft Adams appel
(1642)–Jan van der Veen– Auteursrechtvrij
[pagina 516]
| |
Soo moght de Poëzy af-schilderen na 't leeven,
't Verdelgh der Spaansche Vloot, en eer-vergeten vlucht.
| |
't Misten niet.
MEn seyt, het Misten doe de Vlooten sich ghenaakten:
Hoe can dat mogelijk of waarlijk syn geschiet,
Want onsen Admiraal die treften dat het kraakten;
Met heele laagen Schuts, doe Mistent um met niet.
't Scheen of den Afgrondt barste en baarde Solfer bergen,
En dat den Helschen Draak syn Mynnen springen liet.
Het gunt den Spangjaart deed' de hayren staan te bergen,
En sengen vanden Cop, doe Mistent ummeir niet.
't Vertoonden int gesicht of Zee en Baaren branden,
En streden mette Rook-door 't vreesselijk geschiet.
Daar was den Ionghsten dagh al soo het scheen voor-handen,
Gelijk 't voor vele was, doe Mistent ummer niet.
Nooyt treffen diergeiijk, 't goldt nooyt soo lijf om leven,
Nooyt Spek in sulken anghst, in jammer en verdriet,
Nooyt ginght soo Boegh an Boegh noch Steven tegen Steven,
En Zy op Zy, als doe, doe Mistent ummer niet.
Het puyk der Galioens en 't meest der-Spaansche Schepen,
Die Boogh den vromen Tromp met cracht tot syn gebiet,
Soo datse na 't gebruyk haar Vlaggen mosten slepen,
Een teken als gevaan, doe Mistent ummer niet.
| |
Tegen-bericht.
O Quendo, (Wien 't gemoedt uyt-beelde door het zuchten)
Die was den lammen Dans van-Spangiolette zat,
Dies sloop hy vanden Rey, der welker hy ontvluchten,
En is ons soo ontsnapt, doe Mistent nmmer wat.
Hoe dat den Spaanschen Haas den Loper word' ontfangen,
Gewelkomt en onthaalt, dat werdt hier wel behangen,
Hoe word' Antonio met groente, wel behangen,
Doch veel menen neen, om dattet heeft gemist.
|
|