Zinne-beelden, oft Adams appel

[p. 64]

'tSesthiende zinne-beeldt.

Stemme: Coridon waar hebt ghy ghelaaten. &c.

't NAtuirlijk quaat, dats drinken speelen,
En Hoerety,
Verraen bedrieghen woek'ren steelen,
En sropery,
Sulke' en dierghelyke daaden,
Meer als te quaat,
Geschien ten deel om lust te zaaden,
Ten deel om baat.

Maar snooder boosenvint-men zelken,

Hoe bits en wreet,
Als dte het goet met quaar vergelden,
En't soet met loet,
Dat is een boosheyt at gesondert,
En uyt-geroeyt,
Waar van sich self een Dief verwonedrt,
En dat verfoeyr.

Loopers, Stroopers, Guyten en Fielen,

Of sulk ghebroedt,
Die hebben vaak veel eelder Zielen,
In haar ghemoedt,
De sulke dikwijls op de weghen,
Gebruykten re'en,
Datse baar wel-daaders kreegen,
En vrindschap de'en.

De Heyd'nen die int wilde woonen,

Barbaars en stuyr,
De deughdt mea deughde te beloonen,
Leert haar natuyr,
Veel stomme beeften dankbaar spreeken,
Door blyk en schyn.
Betoonende met trek en teeken,
Verschuldt te syn.

Een Roomsche Slaaf heeft dank bevonden,

In ouder eeuw,
De welke had' den Poot verbonden,
Van eenen Leeuw,
Die't hemwel dubbel weer beloonde,
In synnen noot.
En hem gestadigh vrindt schap toonden,
Tot inder doodt,

Ont menscht verbastert en versteeken,

En heel veraerdt,
Van schaamt van eer van deughdt geweeken,
En gansch vervaert,
Een oncruyt schuym van al het boose,
En quaat beleyt,
Is d'oversnoode Goddeloose,
Ondank baarheyt.

Veel boosheyt siermen billik straffen,

(Tot nut der goân,
Om die (waert moog'lijk) afteschaffen,
En wegh te doen,
Maar dees verhaare pest op aarden,
Dit Helsche zaat,
En vreest geen Roeden Strop noch Swaarden,
Noch wet noch raadt.

Vermits 'tondankbaar hart na rechten,

Verbeurt geen lijf,
Dies is onmog'lijk te beslechten,
Dit vals[c]h bedrijf,
En daarom sulke lien verharden,
In haar fenijn,
Maar streekmen die met scharpe Garden,
'tSou beter syn.

Wat grouwel sietmen niet gebeuren?

Dat rijke lien,
Na haar verarmde Ouders treuren,
Niet om en sien,
En sluyten handen oor en ooghen,
En haar ge moet,
Voor die haar hebben op getogen,
En op-gevoedt.

En ook hoe veel verscheyden vroomen,

Om Godes min,
Wel armen hebben in-genomen,
By haar gesin,
En op-gequeekt als haare kinders,
Veel jaeren lank,
Die daar van leeden veele hinders,
In plaets' van dank.

[p. 65]

 

Ick weet van sekere gevangen,

 

Om schendery,

 

De welk, sond' hebben moet en hangen,

 

'tEn waar door my,

 

Mits ik hem abelijk verschooden,

 

Met goedt beleyt,

 

Die't my ook naderhant beloonden,

 

Met spytigheyt.

 

O grooten Schepper hoogh gepreesen,

 

O eewigh al:

 

Hoe weyningh dank wert u beweesen,

 

Int droeve dal,

 

Die over-vloedighli laat vlieten,

 

Des lichaams spys,

 

En Cryght van die het meest genieten,

 

De minste prijs.

 

Ghy haater van d'ondankb're Zielen!

 

Buygh ons ghemoedt,

 

Ten eynde dat ons hart mach knielen,

 

Tot waare boet,

 

En geeven u staegh lofen eere,

 

In al ons doen,

 

Door Jesum Christum onsen Heere,

 

Der sonden soen.