Over-zeesche zege en bruylofts-zangen

[p. 133]

Bruytlofs-klucht,
Tot Eer en vermaak vanden Eersamen Jongman S^r. Gvilliavme Mostert,
Ende d'Eerbare Deucht-rijke Jonge Dochter Juff^r. Emerentia Servaas.
Vereenight met den Bandt des Houwelijcx binnen Amstelredam den 4. April nieuwen stijl 1628.

Hogen moet: Selden goet.

AL de gene die my quellen
Om te stellen
Dit of dat in Rymery,
En voor al in Bruyt-lofs zaken,
Sullen maken
Dat ik raak tot hoveirdy.

Slechte Jaap sou mogen gissen,
'tKan niet missen,
Dit verstant is bol en dik,
Geest'lijk, beest'lijk, pleyten,plechten,
Ja de Rechten
Moet hy weten op een prik.

Hoor ik dit, soo moet ik treden
Wyde schreden,
Goossen Nul komt voor den dach,
Plompert, Esel, Buffel, Bloetje,
Licht u hoctje,
Dit's de man die veel vermach.
Ja ik moet 't gesicht verke[r]en,
Ende leren
Yemant aansien van ter zy,
Met een wesen stuer en statich,
Heel besatich,
Wie en schroomt sich niet voor my.

Wil my yemant van dees' leken
Nodich spreken
Als ik over straten ga,
Soud' ik stil staan om sijn reden.
Of gebeden,
Hy moet bloots hoofs volgen na.

Ik als 't hooft vol muyfe nesten,
Mach ten lesten
Seggen sijn-man zijt gedekt,
Wilt u woorden kort beleggen,
Al dit seggen
Dunkt my nargens toe en strekt.

[p. 134]

 

Vaart hy voort dan met sijn klagen

 

Raat te vragen,

 

Daar ik weynigh op versta,

 

Wil ik gaan als in gedachten,

 

Op sijn klachten

 

Mach ik somtijts seggen ja.

 

 

 

Daar by noch als wel verstaande,

 

En angaande,

 

Nu te weten, wel, ja wel,

 

't Recht bestaat in goe getuygen,

 

Joris Huygen

 

Is een fray geleert gesel.

 

 

 

't Slot sal wesen van mijn reden,

 

Weeft te vreden,

 

'k Heb nu wat gewichtighs voor,

 

Dekt u, wilt u hoet op fetten,

 

Men sal letten

 

Op u saken na behoor.

 

 

 

Maar om wel in alle delen

 

Na te spelen

 

Den bespraakten Cicero,

 

Sal ik met uytheymsche woorden

 

't Duyts vermoorden,

 

Viyt la grandißimo.

 

 

 

'k Heb al vast Latijn gaan soeken

 

Inde hoeken

 

'k Ben soo slecht niet als een lam,

 

Tibi Bestia Civitatis,

 

Qui in staat'is,

 

Amabit Pecuniam.

 

 

 

Potten, Ketels, Meule-swengels,

 

Schots en Engels,

 

Greecx, Hebreus, Latijn, en Wals,

 

Al dat goetje meng' ik t'samen,

 

'k Sou my schamen

 

Dat ik niet en kost van als.

 

 

 

Spiegel u an mijn Studeren,

 

Al die leren,

 

Kost het Bier of koele Wijn,

 

Maken bonne Studiosis,

 

't Kallef Mosis

 

Sou haalt Destor Iuris zijn.

 

Philosophen en Poëten

 

Mochtmen meten

 

Met de grote Bonsche maar,

 

Op-gehoopt, niet af-gestreken,

 

Ele weken,

 

Hoe waar dan het lant verzaat.

 

 

 

Hoe sou't Haspel tuychje schrijven

 

Ende vrijven,

 

Yeder een op sijn manier,

 

Vande Godenen Godinnen,

 

Van het minnen,

 

Maar wat raat om wit Papier?

 

 

 

'k Mach mijnhooft niet langer breken

 

Met dit preken,

 

Ik verwar in dese les,

 

Dit mach ik den Danker danken,

 

Voor twee blanken,

 

En het Schaapjen inden Nes,

 

 

 

Die zijn oorsaak van dit brodden,

 

'k Smijt de vodden

 

Om een haver stro int vuyr,

 

Of de vrinden niet en weten

 

Dat het eten

 

En de Boter is soo duyr.

 

 

 

Altijt weer an Trouwen Houwen,

 

'k Weet geen mouwen

 

Meer te setten an dit Kleet,

 

Van dit Dichten, van dit Rymen

 

Soumen swymen,

 

Dat men sich daar van besuykerde.

 

 

 

't Is geen tijt, om tijt te spillen

 

Met dees'grillen,

 

Wie onachtsaam tijt verslijt,

 

Smaakt ook tydelose vruchten,

 

Vele suchten

 

Dikwils t'onty om de tijt.

 

 

 

Staach de tijt met boertsche dingen

 

Deur te bringen,

 

Dat is wel een sotte daat,

 

Maar't is wijsheyt die te plegen

 

Als 't ter degen

 

Wort gebruykt op stond' en maat.