Dat .xix. capittel seyt van die roode zee, ende waer om datter niet goet varen en is.
HEt is te weten dat die roode zee is gelijc een ander water, ende niet root en is ghelijc men meynt, dan dattet root sant heeft, daer op voeren wi eenen dach tot dat die sonne onder was, om der clippen ende steenrootsen die daer in zijn ende dies ghelijc deden wi alle daghe, tot dat wi quamen in een eylant datmen noemt Chameran, van daer machmen wt varen dach ende nacht seker sonder sorghe oft perikel.