Dat .xv. capittel seyt hoe si haren offer tot Mecha doen oft volbrenghen.
DAer om dat die nieuwe ghehoorde dinghen den edelen verstande lustich zijn om hooren den seluen vorder te berechten, so wil ic ooc bewisen, hoe si plegen haren offer te volbrengen tot Mecha, een yeghelijck man oft wijf, dooden op dat weynichste twee oft drie, sommighe vier oft ses castrons, dat maect een alsulcken grote somme, dat ic gansselijc ghelooue, dat den eersten dach ghedoot worden wel dertich duysent castrons, die sniden si tegen der sonnen opganc, ende een yeghelijc gheuet dat om gods wille den armen lieden, dier ooc wel is als si meynen dertich duysent. Die maken eenen groten put inder eerden ende doen daer in mesch van den cameeldieren, ende maken een vier, ende wermen dat vleesch een weynich daer bi ende also eten si dat, ende also yst wel te gheloouen dat die arme menschen meer daer comen van honger, dan si doen van des aflaets weghen, want het is een arm allendich volc. Want wanner wi ons concommeren, die wi wt Arabia ghebracht hebben ghegheten hadden, ende wi die scellen daer af voor ons henen wierpen, soe stonden daer altijt veertich oft vijftich personen, ende vochten om dat ghene wi wech wierpen. Des anderen daechs stont een vanden ouersten haers gheloofs op die hoochte van den voorscreuen berch ende dede een predicatie tot alle den volcke ontrent een ure, ende riep tot den volcke in haer sprake, ende seyde, si souden beweenen haer sonden, ende riepen tot hemluyden met luyder stemmen. O Abraham die wel ende liefghetal is gheweest bi god. O Jsaac wtuercoren van god ende een vrient gods, bidt god voor dat volc des propheten, ende als dan hoort men een seer groot ghescrey ende weenen. Ende doen hi die predicacie volbracht hadde, doen hief op die Chaorana, ende liep al in die stadt Macha met groten rumoer, want op ses milen weechs na waren ghecomen wel .xx. duysent Arabiskens om die Choarana te beroouen, oft wat af te breken. Ende als wi comen waren op die helft van onsen wege, neuen dat gheberchte daermen den offer doet, vonden wi een muerken vier ellen hooghe. Onder bi dat muerken lach eenen grooten hoop cleynder steenkens, die daer gheworpen waren vanden volck, die daer voorbi gaen tot alsulcker meyninghen ende seyden, ter seluer tijt, als Abraham sinen sone Jsaac op desen berch heeft god willen offeren, so is Jsaac sinen vader na ghegaen, daer is onder bi dit muerken, die duyuel tot hem ghecomen in die ghedaente van sinen goeden vrient, ende heeft tot hem ghesproken, waer wilt ghi henen gaen mijn goede vrient? Jsaac antwoorde hem Tot minen vader Abraham, die wacht mijnder aen die plaetse. Doen sprac die duyuel, en gaet daer niet mijn lieue sone, want dijn vader wil v gode offeren ende sal v dooden Doch antwoorde Jsaac, laet hem dat doen, yst die wille gods so geschiedet. Daer schiet die duyuel van hem, ende een weynich daer nae so quam hem die duyuel weder om teghen, int schijn van sinen goeden vrient, ende sprack weder om die selue woorden. Soe segghen si dat hem Jsaack thoornichliken antwoorde ende nam eenen steen, ende heeft
Auteursrechtvrij